De zon schijnt
De beloftevolle schrijfster Aya Sabi kroop in haar pen voor de officiële opening van Zomerslag. Sabi is columniste voor De Morgen, staat af en toe op het podium en debuteerde in 2017 met de verhalenbundel Verkruimeld Land. Nu werkt ze aan haar roman ‘Half Leven’ die in 2022 verschijnt bij uitgeverij Das Mag. Ze liet zich inspireren door Zomerslag…
Het is voorbij
want het duurt maar zolang als het duurt en daarna is het voorbij
hoe lang het ook geduurd heeft
Nu openen we onze ramen en deuren en huizen
harten en hartkamers
Kom binnen
of nee
We breken alles af:
het hout in de deuropening - het glas in het raamkozijn - de wanden van ons cardiale weefsel
Blijf buiten
De zon schijnt toch altijd in juli
Soms in dit land maar altijd wel ergens - op één plek - zelfs als het middernacht is schijnt de zon
In jullie
Het is voorbij
Het hout van onze deuren wordt weer bos - het bos wordt bomen - de bomen bewegen
Ze zijn zuurstof voor elke in- en uitademing
Als we iets hebben geleerd, is het hoe we voor onze longen kunnen zorgen
Het glas uit onze ramen wordt weer zand - het zand is een terril onder een sterrenhemel onder de maneschijn onder een mijnschacht - boven een jonge stad met een oud verleden - aan elkaar gelijmde cités van stukjes aarde over de hele wereld - als een lappendeken
Het houdt ons warm - in taal en verhaal
Het weefsel van ons hart expandeert
Er is altijd ruimte waar we ruimte willen maken
Hoe dieper je graaft - hoe dichter je bij de kolen zit - hoe warmer je kachel brandt
Dus haken we onze harten aan elkaar -zo klopt het in dezelfde kadans
Zo klopt het
We bezetten de straten de leeggelopen pleinen - als liefdeskolonies
Evenveel voor elk van ons
We zaaien genoeg - niet voor de winst, maar voor het delen
Het delen van een stukje stad, maar een heleboel wereld
Blijf binnen - kom buiten - Kom binnen - Blijf buiten
We treden uit onze eigen oevers als verdronken rivieren en bereiken de havens en de vuurtorens vergeten de grenzen en de ankers en de bergen van ijs – waartegen onze schepen ooit botsten en zonken
Nu zijn wij het water
De zon schijnt toch altijd in juli
Soms in dit land maar altijd wel ergens - op één plek - zelfs als het middernacht is schijnt de zon
In jullie