Tien jaar later, actueler dan ooit: Gardenia
Samen met Richard ‘Tootsie’ Dierick, één van de artiesten van Les Ballets C de la B, blikken we terug én vooruit op Gardenia: de voorstelling die wereldwijd omarmd werd.
Wie er tien jaar geleden in C-mine bij was, zal het nog niet vergeten zijn. De voorstelling ‘Gardenia’ van Les Ballets C de la B staat een decennium later terug op de planken in Genk. Samen met Richard ‘Tootsie’ Dierick, één van de artiesten van Les Ballets C de la B, blikken we terug én vooruit op deze voorstelling die wereldwijd omarmd werd.
Yo Soy Así
“Optreden in Genk is een waar genoegen”, zegt de immer enthousiaste Richard tegen ons. Tien jaar na de première van Gardenia wordt de voorstelling nog steeds met staande ovaties ontvangen, hopelijk ook in Genk. Het stuk is geïnspireerd op de film Yo Soy Así, waarin het sluiten van een travestiecabaret in Barcelona de kapstok is om in het leven te duiken van een memorabele groep artiesten.
“Iedereen die het theater binnenwandelt brengt zijn of haar levensverhaal mee. ‘Iedereen die Gardenia ziet rakelt iets op. In het stuk zie je al snel een stukje van je eigen leven.”
Een verhaal van iedereen
In Gardenia kruisen de verhalen van verschillende personages. Mensen als man en als vrouw, als transgender, jong en oud. De ruimte tussen de binaire betekenis van wat iemand kan zijn wordt opgezocht en uitgedaagd. Maar bovenal is het een voorstelling van mensen en voor mensen, over het leven van alledag.
“Het stuk wordt gespeeld door gays en door transgenders, maar het stuk gaat niet over het gay-zijn. Het gaat bijvoorbeeld wel over ouder worden, iets waar iedereen mee geconfronteerd wordt. Het is een theaterstuk ‘toevallig’ gespeeld wordt door LGBTQ+-mensen.”
Tien jaar later
Het C-mine team herinnert zich de passage van Gardenia in de backstage tien jaar geleden nog zeer goed. De pracht en praal, het strijkijzer en de wasmachine die overuren draaiden. En ook: het enthousiasme van cast én publiek.
Ondertussen is de wereld veranderd, de thematiek van het stuk is actueler dan ooit. Maar ook de hakhoogte van de schoenen van de cast is veranderd: “Ja, dat hoort ook bij ouder worden. Een volledig stuk uitvoeren op hoge hakken is niet meer voor ons allen weggelegd. Maar desondanks: we gaan er voor!”